Jaki jest najgorszy scenariusz dla rwy kulszowej?

Większość przypadków rwy kulszowej ustąpi samodzielnie, bez specjalnego leczenia, w ciągu 3–6 tygodni, podobnie jak ból w dolnej części pleców lub skurcz szyi. Większość ludzi nigdy więcej nie będzie miała problemu, lub tylko raz lub dwa razy w życiu.

Najgorsze przypadki są całkowicie wyniszczające na krótki czas, ale przez większość czasu powodują tylko wyjątkowo irytujący ból, który sprawia, że codzienne czynności są frustrujące, ale w rzeczywistości niemożliwe.

Niestety, mniejszość – być może 20% pacjentów – stanie się przewlekłą i / lub nawracającą chorobą. Jeszcze mniejsza, nieszczęsna mniejszość osób cierpiących na rwę kulszową zmaga się z bólem, który nigdy lub rzadko opuszcza, lub bólem epizodycznym, który nieuchronnie powraca. Uporczywe przypadki można przynajmniej częściowo wyjaśnić genetyką, a to jeden z ważnych powodów, dla których pacjenci muszą uważać na terapeutyczne pościgi gęsi poszukujące przyczyny bólu.

Gdy jakiś ból istnieje już od jakiegoś czasu, może on faktycznie uszkodzić sposób, w jaki układ nerwowy interpretuje ból – nazywa się to „uczuleniem”, co oznacza, że układ nerwowy stał się nadwrażliwy na ból.

Co mogę zrobić?

Większość ludzi powinna unikać operacji, ponieważ po prostu nie przynosi to tak dużych korzyści. Jednak może to być opłacalna opcja w bardzo bolesnych przypadkach rwy kulszowej. Dla wszystkich innych najlepszą terapią jest próba „zachowania normalnego” tak bardzo, jak to możliwe – zmniejszenie strachu i niepokoju, poruszanie się w miarę możliwości, rozciąganie i poruszanie się, utrzymywanie otaczających mięśni szczęśliwych z ciepła i tak dalej.

Operacja rwy kulszowej (mikrodiskektomia)

Operacja rwy kulszowej jest opcją tylko wtedy, gdy jest spowodowana przepukliną dysku, w przeciwieństwie do tego, gdy nerw kulszowy uderza w mięsień piriformis lub (oczywiście), jeśli objawy podobne do rwy kulszowej są generowane przez same węzły mięśniowe (lub coś w tym rodzaju jeszcze w ogóle).

Nawet w przypadku przepukliny dysku operację należy poważnie rozważyć tylko w najbardziej bolesnych i uporczywych przypadkach. Podobnie jak w przypadku większości operacji ortopedycznych, od 2017 r. Większość dowodów jest złej jakości i zniechęcająca, a tak naprawdę nie ma zaufania do kawałków dobrych wiadomości. Nie ma prawie żadnej różnicy między ludźmi, którzy dostają operację, a ludźmi, którzy koncentrują się na podstawowej działalności na bazie rehabilitacji. Omówię poniżej niektóre konkretne przykłady badań.

Pamiętaj, że przepuklina dysków niekoniecznie jest bolesna. Nawet jeśli pojawili się na MRI, to niekoniecznie oznacza, że są związane z twoim problemem. A może tak być. Ideą mikrodeskektomii jest odcięcie dysku, który może podrażniać korzenie nerwu rdzeniowego, z którego pochodzi nerw kulszowy.

U niektórych pacjentów może być nieco szybsze odzyskiwanie i łagodzenie bólu nóg. Jednak duża część tego zapału (i prawdopodobnie część bólu) jest napędzana strachem – ból pleców i rwa kulszowa mają wyjątkową zdolność odstraszania pacjentów.

Ryzyko mikrodiskektomii jest niskie wraz z operacjami, ale nadal istnieje znaczny „koszt” finansowy, osobisty i społeczny za każdym razem, gdy ludzie zostają rozcięci. Powinniśmy unikać wszelkiego rodzaju inwazyjnych procedur medycznych, chyba że korzyści są wyjątkowo jasne. Podobnie jak zarzut morderstwa, prawdopodobnie należy udowodnić „ponad uzasadnioną wątpliwość”, że operacja jest warta zachodu. Taki dowód po prostu nie jest obecny w tym przypadku operacji rwy kulszowej!

Więc jeśli nie zamierzasz być operowany… co jeszcze możesz zrobić?

Zrelaksuj się dzięki upałowi i wibracji

Niezależnie od tego, czy ból jest spowodowany samym zmiażdżonym nerwem kulszowym, czy tylko napiętymi mięśniami, mięśnie muszą się rozluźnić w obu przypadkach. Wanny z hydromasażem są idealne do wszelkiego rodzaju rwy kulszowej.

Ze względu na grubość tkanki pośladków, ciepło nie będzie miało wpływu na krążenie nerwu ani mięśnia piriformis, ale będzie neurologicznie uspokajające. Wibracja strumieni wzmocni ten efekt. Mięśnie rozluźniają się, gdy są wibrowane – efekt neurologiczny znany jako „zamieszanie proprioceptywne”.

Bez leżenia w łóżku – to nie działa! Zamiast tego proste ćwiczenie i aktywność

Leżenie w łóżku jest popularną metodą leczenia rwy kulszowej przez większą część ubiegłego wieku. Mniej więcej umiera – większość lekarzy wie, że obecnie nie działa i nie przepisuje tego. Ale od czasu do czasu napotykasz ten mit.

W badaniu rwy kulszowej przeprowadzonym w New England Journal of Medicine w 1999 r. 20 naukowców „losowo przypisało 183 pacjentów do odpoczynku w łóżku lub czujnego oczekiwania” na dwa tygodnie i odkryło, że „odpoczynek w łóżku nie jest bardziej skuteczną terapią niż czujne oczekiwanie”. Nie jest też mniej skuteczny. Wyniki były dokładnie takie same. Jeśli to nie brzmi poważnie, zastanów się nad różnicą w życiu tych pacjentów! Dwa tygodnie odpoczynku w łóżku? W porównaniu do dwóch tygodni pracy w firmie!

Tapczan tapicerowany z pojemnikiem Luna

Rozciąganie

Podczas rozciągania się do rwy kulszowej rozciągnij się bardzo delikatnie i spokojnie: mięsień piriformis, który wytwarza ból bezpośrednio lub pośrednio, ma charakter reaktywny. To musi być delikatne. Nacisk na rozciąganie powinien być neurologiczny, a nie mechaniczny – to znaczy powoli przyzwyczajać mięsień do większej długości i niższego tonu. Istnieją co najmniej dwa odcinki, które są szczególnie przydatne w tym scenariuszu.

Piriformis stretch (wersja siedząca) – zaczynając od pozycji siedzącej, umieść kostkę (po stronie, którą rozciągasz) nad przeciwległym kolanem. Pozwól, aby uniesione kolano zrelaksowało się na chwilę, a następnie zacznij pochylać się do przodu z miednicy. Unikaj po prostu staczania się do przodu, co jest bezużyteczne. Kluczem do tego odcinka jest „pchnięcie pępka między nogami”.

Postawa i ergonomia

Zwykłe siedzenie wiąże się ze znacznym zgięciem kręgosłupa pod koniec zakresu ruchu kręgosłupa lędźwiowego i może stanowić „złą postawę”. Stagnacja tkankowa długich godzin na krześle, podejrzewana o niezdrowe w inny sposób, wydaje się kolejnym oczywistym powodem do niepokoju. A jednak… ból pleców i rwa kulszowa w rzeczywistości nie są związane z częstym siedzeniem.

Ludzie, którzy dużo siedzą na zwykłych krzesłach w pracy, w najgorszym przypadku mają tylko nieznacznie więcej bólu pleców niż ludzie, którzy mają większą aktywność i stoją bardziej w pracy – ale w wielu badaniach nie znaleziono na to żadnych dowodów 2526 stagnacja zgięcia kręgosłupa nie stanowi problemu ani jednego z nich, prawdopodobnie nie ma też innej drobnej złej postawy.

Łóżko tapicerowane z pojemnikiem Luna

Rwa kulszowa i „ból pleców” nie są synonimami, a ponieważ rwa kulszowa może obejmować przepuklinę dysku, która może być nieco zaostrzona przez zgięcie kręgosłupa, siedzenie jest prawdopodobnie większym problemem dla niektórych pacjentów z rwa kulszowa. Jeśli siedzenie nasila ból, unikaj go! Ale dużo siedzenia należy traktować bardziej jako czynnik obciążający, aby zminimalizować podczas wyzdrowienia, niż przyczynę rwy kulszowej, która martwi się o uniknięcie długoterminowej – ważne rozróżnienie.